DZIECKO I PIES POD JEDNYM DACHEM

Pies może być najlepszym przyjacielem dziecka. Ich wzajemne relacje zależą w dużej mierze od podejścia oraz przygotowania rodziców i opiekunów. Zalet posiadania własnego pupila który na wiele lat stanie się domownikiem, towarzyszem spacerów, zabaw i psot jest wiele. Oczywiście obok niewątpliwych korzyści występuje także wiele obowiązków którym muszą sprostać opiekunowie. Pies powinien być dobrze przygotowany na pojawianie się dziecka w domu, a także dziecko w życie którego wkracza pies musi wiedzieć jakie są związane z tym nowe zasady i reguły. Ich przestrzeganie pomoże w zachowaniu bezpieczeństwa we wzajemnych kontaktach na linii dziecko – pies.

ZALETY POSIADANIA PSA W DOMU W KTÓRYM WYCHOWUJE SIĘ DZIECKO

Ilość zalet i korzyści wynikających dla dziecka, z faktu wychowywania się razem z czworonożnym przyjacielem jest wiele. Czerpią na tym oczywiście dwie strony – dziecko i pies, który to zyskuje towarzystwo, kompana wspólnych zabaw i spacerów a także koleją osobę, która będzie go obdarzała bezgraniczną miłością. Dla rodziców i opiekunów to szansa na obserwowanie bardziej harmonijnego rozwoju dziecka, które staje się zdecydowanie bardziej uspołecznione, uczy się odpowiedzialności za drugą istotę żywą a także wykształca w sobie pokłady empatii. Badania dowodzą, iż dzieci które wychowują się w towarzystwie psów mają bogatszą wyobraźnię są bardziej spokojne i łatwiej nawiązują kontakty z rówieśnikami. Lekarze pediatrzy wskazują także na wiele korzyści zdrowotnych wynikających z posiadania psa przy dziecku – lepiej działający układ immunologiczny i mniejsza ilość przypadków alergii i astm wśród tych dzieci. Czy może być coś cenniejszego? Pies i dziecko to wzajemnie korzystna relacja, przynosząca wiele zalet zarówno w aspekcie psychologicznym jak i zdrowotnym.

WADY POSIADANIA PSA W DOMU W KTÓRYM WYCHOWUJE SIĘ DZIECKO

Dla zrównoważenia korzyści, pojawiają się także wady sytuacji w której pies staje się kolejnym członkiem rodziny. Należy pamiętać, że posiadanie czworonoga to wielki obowiązek i należy dysponować odpowiednią ilość czasu, nakładów finansowych i chęci, aby móc w pełni zaangażować się w opiekę nad nim. Nie powinno się oczekiwać, że to dziecko zaopiekuje się psem – lwia część obowiązków spadnie na rodziców i muszą się oni z tym liczyć. Pies może być przyjacielem rodziny i ważną jego częścią, dlatego należy się liczyć z jego obecnością podczas urlopów i podróży. Planując ważne wydarzenia w życiu rodziny, należy uwzględnić pupila i zastanowić się czy jesteśmy na to gotowi.

PRZYGOTOWANIE PSA NA POJAWIENIE SIĘ DZIECKA W DOMU

Istnieją dwa warianty sytuacji – pierwsza kiedy w domu w którym jest już pies pojawia się dziecko i druga kiedy do rodziny z dziećmi wprowadza się zwierzak. Rozpatrując pierwszy wariant sytuacji, należy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu pupila na pojawianie się nowego członka rodziny. Należy czynić to etapowo:
•    Przygotowanie psa, do pojawienia się dziecka w domu, należy rozpocząć jeszcze przed rozwiązaniem ciąży. Należy pamiętać o obowiązkowym szczepieniu psa, odrobaczeniu a także dokładnej kontroli jego zdrowia w poradni weterynaryjnej. Warto zająć się tym zawczasu, gdyż później będzie dużo trudniej wygospodarować chwilę na zajęcie się stanem zdrowia czworonoga. W dodatku pies powinien posiadać wszystkie zalecane szczepienia i być odrobaczony, gdyż jego częsty kontakt z dzieckiem tego wymaga. Czworonoga należy także intensywnie socjalizować – obecność i kontakt z innymi psami, ludźmi (najlepiej także posiadającymi dzieci) pozwoli opiekunowi na obserwację reakcji i zachowania pupila. Jest to także dobry czas (jeśli nie zrobiliśmy tego wcześniej) na zapisanie czworonoga do szkółki szkoleniowej lub samodzielne przeprowadzenie tresury. Szczególnie pomocna będzie nauka podstawowych komend typu: „siad”, „waruj”, „nie ruszaj”. Oczywiście nauka chodzenia na smyczy, przy nodze pomoże w późniejszych wspólnych spacerach z dzieckiem. Psa należy także przyzwyczajać do potencjalnych przyszłych hałasów.
Nie powinno zapominać się o potrzebach czworonoga, który może być zdezorientowany zmieniającą się sytuacją. Poświęcenie mu odpowiedniej ilości czasu a także zapewnienie spokojnego miejsca, gdzie mógłby się relaksować jest niezbędne.

•    Kolejnym etapem socjalizacji psa w kontaktach z nowym członkiem rodziny jest zaznajomienie go z zapachem noworodka. Często praktykowane jest przynoszenie przez opiekuna pieluchy, śpioszek lub kocyka dziecka, do powąchania psu. Można go włożyć do legowiska czworonoga. Wręczając taki element dziecięcej garderoby pupilowi nie należy zapominać o dawce pieszczot i czułości, która powinna temu towarzyszyć. Dzięki temu pies będzie pozytywnie kojarzył zapach noworodka.

•    Najtrudniejszym etapem jest pierwsze poznanie psa z nowym domownikiem. Należy spokojnie podejść do psa z dzieckiem i pozwolić mu je obwąchać. Oczywiście daleko posunięta ostrożność jest konieczna, nie należy jedna odseparowywać lub odtrącać psa. Pies wyczuwa reakcje opiekunów – jeśli są oni spokojni i opanowani, pupil z pewnością wyczuje, że uczestniczy w czymś wyjątkowym i ważnym. Najważniejsze w tym okresie jest stopniowe oswajanie psa z dzieckiem i nie izolowanie go od rodziny.
•    Najważniejsze w kontaktach na linii pies – dziecko jest zachowanie ostrożności. Nigdy nie należy zostawiać bez opieki osoby dorosłej dziecka samego z psem. Nawet jeśli jesteśmy pewni swojego czworonoga – czujność jest konieczna.

JAK PRZYGOTOWAĆ DZIECKO NA POJAWIENIE SIĘ W DOMU PSA
Druga sytuacja, ma miejsce wówczas gdy do domu w którym mieszka już dziecko, przyprowadzamy psa. Istotne znaczenie ma w tej sytuacji fakt, czy pies jest już dojrzały i adoptowany przez nas ze schroniska czy mamy do czynienia ze szczeniakiem rasowym z hodowli. Może mieć to bowiem wpływa na dalsze ułożenie relacji psa z dzieckiem. O psach ze schroniska, które mają ze sobą duży bagaż przeszłości, pewne doświadczenia (czasem bardzo negatywne) nie wiele wiemy i nie jesteśmy w stanie przewidzieć jego reakcji. Oczywiście, nie znaczy to, że psów ze schroniska nie powinny adoptować rodziny posiadające dzieci. Faktem jest natomiast, że ułożenie ich wzajemnej relacji będzie trudniejsze i bardziej czasochłonne. Adoptowanie dojrzałych psów jest korzystniejsze w sytuacji gdy dziecko jest już starsze. Decydując się na kupno rasowego szczeniaka ze sprawdzonej hodowli, mamy możliwość jego szkolenia i tresury od samego początku. Dorasta on, w otoczeniu dziecka i jest do niego przyzwyczajone. Małe dzieci chętniej opiekują się i zajmują mniejszymi psami. Oczywiście niesie to za sobą ryzyko, związane z traktowaniem psa jak zabawki – jednak takie zachowania powinny być kontrolowane i eliminowane przez opiekunów. Każdy pies nawet ten najbardziej cierpliwy, ciągle ciągnięty za ogon czy uszy, w dowolnym momencie może stracić panowie nad sobą. Należy także zwrócić dziecku uwagę na fakt, że psa nie wolno dokarmiać (szczególnie niebezpieczny dziecięcym arsenałem jakim jest czekolada).

BEZPIECZEŃSTWO PONAD WSZYSTKO

Aspekt bezpieczeństwa jest najważniejszy w domach w których żyją dzieci i psy pod jednym dachem. Oczywistą sprawą jest, że posiadając czworonoga od jego maleńkości jesteśmy w większym stopniu w stanie przewidzieć jego reakcje i zachowania, jednak po mimo to, czujność i ostrożność jest konieczna. Dzieci często nie świadomie i nie celowo robią psu krzywdę. Należy wpajać dziecku, że pies nie jest zabawką tylko czującą istotą i nie wolno robić względem niego nic na siłę. Koleją ważną rzeczą, jest karmienie psa – wkładanie małych rączek do miski z której pies je, może skończyć się pogryzieniem. To od rodziców i opiekunów zależy czy dziecko będzie potrafiło odczytywać niewerbalne sygnały wysyłane przez psa – stroszenie sierści, pokazywanie zębów, warczenie i szczekanie, są oznakami, że pies stracił cierpliwość i należy spokojnie się wycofać.
Kolejnym aspektem jest zaprzyjaźnianie się z obcymi psami spotykanymi na spacerach. Dzieci z racji swojej naturalnej potrzeby ciekawości i poznawania świta, bardzo często entuzjastycznie reagują na nowo poznane psy. Po stronie rodziców leży, nauczenie dziecka zachowania w takiej sytuacji, gdyż nigdy nie wiemy z jakim psem mamy do czynienia i jak on może zareagować na dziecko. Przede wszystkim jeśli dziecko, chce pogłaskać psa, pierwszym krokiem jest wyciągnięcie rączki i danie jej czworonogowi do powąchania. Nie należy psu patrzeć w oczy ani energicznie machać rękoma lub krzyczeć mu nad głową. Pies może zestresowany zaatakować.

CZY RASA MA ZNACZENIE

Pytanie która rasa jest najbezpieczniejsza i polecana do adopcji przez opiekunów posiadających dzieci, pozostaje bez odpowiedzi. Nie ma jednej rasy uznawanej za bezpieczną i pewną w kontaktach z dziećmi. Wszystko jest indywidualną cechą charakteru danego psa. Najważniejsze są jego wcześniejsze doświadczenia – czy jest to pies ze schroniska, po przejściach lub czy jest to pies z hodowli. Jego wiek – psy starsze mające swoje przyzwyczajenia, dużo trudniej jest je wyszkolić i wytresować. Należy oczywiście zwrócić uwagę na indywidualne predyspozycje rasy – czy są to psy uznawane za „kanapowe” czy raczej aktywne i jak to odniesie ma się do trybu życia prowadzonego przez przyszłych opiekunów.

DOGOTERAPIA

Termin dogoterapia oznacza terapię prowadzoną z udziałem psów. Wykorzystywana ona jest w przypadku dzieci z zaburzeniami intelektualnymi, autyzmem i ADHD. Bardzo często korzystają z niej opiekunowie zajmujący się resocjalizacją trudnej młodzieży. Wspiera ona efektywność działania terapii całościowej prowadzonej w przypadku dzieci z problemami. Kontakty z psami rozwijają empatię, pomagają w nawiązywaniu poczucia bliskości, relaksują i eliminują negatywne uczucia i emocje. Psy uczestniczące w dogoterapii są z natury spokojne, zrównoważone i ufne. Wczesny i intensywny proces socjalizacji u nich przeprowadzony powoduje, że cechuje je wysoka chęć do współpracy z człowiekiem.

PODSUMOWANIE

Posiadanie psa i dziecka jest wspaniałym pomysłem do rodzin które cenią sobie nawiązywanie relacji i bliskich kontaktów na różnych płaszczyznach. Nie da się zaprzeczyć, że ten kto posiadał psa w dzieciństwie, zachowuje wspaniałe wspomnienia, w których najlepszym przyjacielem i kompanem był właśnie pies. Obustronnych korzyści wynikających z faktu posiadania psa i dziecka, jest wiele. Dla dziecka to przede wszystkim, rozwój wyobraźni, umiejętności społecznych, odpowiedzialności, empatii. Pies wychowywany w domu w którym są dzieci, staje się bardziej towarzyski, otwarty, aktywny i ufny w stosunku co do ludzi. Rzadziej cierpi z powodu nudy, problemów z utrzymaniem prawidłowej wagi oraz braku zainteresowania. W końcu zawsze znajdzie się choćby jedna para małych rąk chętna do wspólnej zabawy i psot.  

Więcej artykkułów znajdziesz na wiecejnikarma.pl