BIMBI.pl

A propo makaronu Przypomniałaś mi jak z mamą robiłam taki domowy makaron , trzebabyło go samemu ugnieść na stolnicy, dobrze wyrobić ciasto a potem mama miała taka specjalną maszynkę, która cięła to ciasto na cieniutkie nitki
Wymagało to sporo pracy, ale jaki ten makaron było dobry, nie takie co jest teraz w sklepach, tamten robiony miał zupełnie inne smak a jeszcze z takim domowym rosołkiem, super

MANNDARYNKA napisał(a):A propo makaronu Przypomniałaś mi jak z mamą robiłam taki domowy makaron , trzebabyło go samemu ugnieść na stolnicy, dobrze wyrobić ciasto a potem mama miała taka specjalną maszynkę, która cięła to ciasto na cieniutkie nitki
Wymagało to sporo pracy, ale jaki ten makaron było dobry, nie takie co jest teraz w sklepach, tamten robiony miał zupełnie inne smak a jeszcze z takim domowym rosołkiem, super

O zdecydowanie!!! Ja też tak pomagałam (nawet mam to gdzieś na zdjęciu ) ALe my nie miałyśmy takiej maszynki. Cięłyśmy to nożem na cienkie paseczki, co było chyba fajniejsze od wałkowania ciasta

Aż zapytam się mamy czy ma jeszcze ten sprzęt kojarze, że było to bardzo małe i proste urządzenie, niby takie nic a dużo dawało. To nie było na prąd, więc raczej się nie mogło popsuć, chyba, że sie połamało....ale tego nie pamiętam. Moja mama dba o rzeczy (ma mikser, który jest z nią odkąt pamietam, nie wiem, ale ok 20 lat to ma na pewno, ale chyba i więcje ) więc myślę, że to też może mieć tylko po prostu gdzieś schowała bo już nie używa
Kurczę a może sama bym zrobiła taki makaron Jak będę już na zwolnieniu to może się pobawię w takie rzeczy, mąż pewnie by się ucieszył

Całe lata już takiego nie jadłam

taki makaron to makaron,ja pamiętam do dziś zapach rosołu w babcinym domu i zapach natki pietruszki do rosołu dodawanego


ja uwielbiałam chodzic z rodzicami nad jezioro albo rzekę popływac dzisiaj ze swoimi dziecmi w życiu nad te same brudne jeziora i rzeki bym nie poszła

Jak byłam mala to pamietam jak się kąpałam się w jakimś stawie, na pewno był to staw hodowlany, bo pamiętam tabliczkę, "zakaz kąpieli" czy jakoś tak , ale było tam bardzo dużo dzieci z rodzicami i ja również . Chwilami nie można było znaleźć wolnego miejsca w wodzie. Woda nie była głęboka. Pamiętam też że nie była zbyt czysta, ale kogo to wtedy obchodziło . Rosło dużo tataraku i były tez bazie. W tej chwili nie weszłabym do takiej wody ale wtedy było super

ja to mało pamiętam

Zawsze coś tam się przypomina , zwłaszcza jak ktoś naruszy jakiś temat to wspomnienia same się pojawiają przed oczyma Dzieciństwo to piękne czasy, trzeba zrobić wszystko, żeby nasze dzieci również miło je wspominały

Też mi się wydaje, że dużo wspomnień wraca, gdy ktoś ma podobne i o tym opowiada. W końcu, nasze dzieciństwa pewnie całkiem podobne były wydarzeniem był przyjazd wesołego miasteczka i balony z helem. Dziś, mam wrażenie, ciężko jest sprawić dzieciom taką przyjemność takimi "banałami"

Nie ma co ukrywać dzisiaj jest inaczej...Małe dzieci, na pewno większość uwielbia właśnie balony. Ja też je lubiłam jak była mała, ale jakoś przestałam je lubić i teraz "boje sie" ich, nie lubię ich dmuchać, boje się, że pękną itd, nawet sama nie wiem dlaczego.
Jako mała dziewczynka widziałam balony na imprezach, przeważnie na weselach i jaka to była radocha jak mogłam kilka zabrać do domu, jak mi nie dali to płakałam.
Moje dzieci będa miały balony na codzień, tak sobie obiecałam, przecież to jest tanie ja czekałam specjalnie na jakąs impreze, żeby je zdobyć ale moje dzieci będą miały napompowane w pokojach cały czas