BIMBI.pl

wiele osób ma coś takiego, ze boi się ciemnych i ciasnych pomieszczeń, nie wiem czy to wynika z dziecinnych lat czt może z innych źródeł, ja sama też czasami mam takie oabwy, ostatnio jak byłam na wakacjach w górach (pare lat temu) dalam się na namówić na wejście do jakiejś jaskini w Zakopenem, na początku było fajnie, ale jak doszło do czolgania pod głazami to aż mnie coś ściskała w środku i marzyłam o tym, zeby jak najszybciej wyjść na powierzchnię.

Wydaje mi się, że nie ma to zwiazku z przezyciami z dziecinstwa. Mamy rozne fobie. Jedni boja sie ciasnych pomieszczen, inni pajakow:) Gdzies tam w glowie pewnie pojawila sie mysl, ze mozesz sie nie przecisnac i psychika zrobila swoje:)

Czasem ma a czasem nie Osoby, które miały/przezyły nieprzyjemne sceny, sytuacje z dzieciństwa będą na dzieciństwo zrzucały lęki w dorosłości. Oczywiście większość słusznie, ale osoby, które miały bardzo szczęśliwe dzieciństwo również mogą mieć takie lęki, np strach przed pająkami i nie wiadomo dlaczego.

Ja tam pająków się nie boję, ale bardzo brzydzę. Są obleśne

Wiele jest u mnie takich zwierzątek, których się po prostu brzydzę mama mi zawsze powtarzała, że nie ma co się bać, bo zobacz jaki ten przykładowy pajączek jest mały a jaka ty duża, więc kto tu kogo ma się bać i pomagało

Wczoraj jechałam autobusem i widziałam jak pająk latał nad kierowcą, strasznie się bałam

Ale chyba nie Ty kierowałaś?

Ja nie Ale jakby kierowca go zobaczył mógłby spanikować a jechał szybciutko a ja z samego przodu

To fakt zagrożenie było, teraz już rozumiem czego się bałaś, nie pająka ale reakcji kierowcy na niego.

Tego i tego Ciągle go obserwowałam