BIMBI.pl

Historia Alicji i małej Helenki spotkała się z żywym odzewem użytkowniczek portalu Bimbi. Pojawiły się sympatyczne komentarze, z których wynika, że chcecie i potraficie cieszyć się z cudzego szczęścia. To piękna postawa. Zachęciło mnie to do opowiedzenia Wam jeszcze jednej historii, która źle się zaczyna, ale dobrze kończy…

Gdzieś tam, hen, w Błękitnych Przestworzach razem z mnóstwem innych dzieci, przebywała maleńka Felicja*. Czekała na swą mamę.

Więcej na http://www.bimbi.pl/jak-felicja-mala-mame-wybierala.html

Zapraszamy do lektury i komentowania!

Przeczytałam jednym tchem

wzruszona, pełna drżenia przeczytałam do końca...powiem,krótko "dziękuję, nawet nie wie Pani jak trafiła Pani do mojego serca". Dziękuję za każde słowo tej opowieści.

To ja Pani dziękuję, że pozwoliła mi Pani trafić do swego serca...

Czytając tę historie aż trudno uwierzyć, że jest prawdziwa, łzy mi poleciały jak zaczęłam czytać o Krzysztofie, który upolował apaszkę . Przykład Malwiny pokazuje, że można osiągnąć wszystko czego się pragnie, trzeba tylko trochę powalczyć i nie poddawać się. Takie historię dają mi niesamowicie dużo energii do życia i działania. Kiedy bywają cięższe chwile w których czuje się ogólnie źle, zamartwiam się czy nam wystarczy na kredyt, na życie, czy znajdę pracę, czy nie zwolnią męża, itd, mówię sobie po cichu - dziewczyno masz wszystko czego ci potrzeba i dasz radę. Ludzie nie doceniają tego że widzą, słyszą, chodzą..... tylko sami sobie mnożą problemy i narzekają. Malwina nie osiągnęła by tego wszystkiego gdyby usiadła i płakała, dla mnie jest ona mistrzynią, że zdobyła tak wiele będąc niewidomą, to jest niesamowite i wspaniałe. Piękna historia.

Piękna historia łapie serce już na samym początku czytania i trzyma za nie aż do ostatniego słowa a ile łez u mnie wycisneła:) uwielbiam czytać takie opowieści mimo iż zawsze się na nich rozczulam... PIĘKNE I JESZCZE RAZ PIĘKNE:)

Drogie moje, jeśli to łzy wzruszenia, to nie mam wyrzutów sumienia. O, nawet się zrymowało... A historia jest prawdziwa, jak najbardziej. I - tak - zgadzam się z MANNDARYNKĄ, nie myślimy na co dzień o tym co mamy. Sprawne zmysły czy zdrowie fizyczne wydają się nam być sprawą naturalną. A tymczasem wystarczy zawiązać sobie oczy na dzień, na godzinę... Zresztą, co ja mówię? Zawiążesz i wiesz, że rozwiążesz. Inaczej gdy ciemność jest już na zawsze. Toteż... uśmiechajcie się dziś do wszystkich, których widzicie...